De eerste rond schrijfbrief, we zijn weer eens de gelukkige die een grote reis mogen gaan maken.
Dit beseffen we ons maar
al te goed en zijn hier ook erg blij mee dan we dit samen kunnen doen.
Dit keer mogen we gaan reizen via de Noordkaap naar Mongolië, het is een
stukje om, maar dan zie je ook eens wat.
Maanden voorbereiding om de bus helemaal in orde te maken, de visa van
Rusland, Kazakstan en Mongolië te regelen, voor happy te onderzoeken wat er
allemaal nodig en natuurlijk wat er per land te zien is. We hebben er
ontzettend veel zin, zo veel mogelijk contact maken met de locale mensen en
genieten van de natuur.
Dat houdt natuurlijk in, lekker vrij kamperen en je wassen in de koude
bergmeertjes en stroompjes die we onderweg tegenkomen. Heerlijk weer terug
naar de basis. Al zullen we wel anders piepen als we ’s-morgens vroeg in
zo’n ontzettend koud bergmeer staan!
Natuurlijk met de zon opstaan en als de zon onder gaat naar bed, zoeken naar
drinkwater, en leven zonder twitter, hyves, facebook, telefoon, agenda en
televisie.
We gaan wel zien of we hier allemaal heimwee naar gaan krijgen ( denk het
niet !)
Maar we zullen bij het
begin beginnen, donderdagmorgen Laura onze huurster van het huis heel veel
plezier gewenst met ons huis, alle spullen in de bus gestopt, de laatste
boodschappen gedaan en rijden maar.
Bij Emiel en Saskia nog een bloemetje gebracht voor alle hulp die ze ons geboden hebben met alle adviezen voor Happy. Dit geeft ons echt een heel fijn gevoel! Want met Happy deze reis gaan maken geeft toch wel bepaalde zorgen met zich mee. In het hoge noorden hebben we bij Laura en Rolf nog een bakkie gedaan met heerlijk Hollandse appeltaart, wat we zeker gaan missen.
En nu rijden maar, vol plezier gaat ons avontuur beginnen. Na een uurtje of 2 zitten we 200 kilometer in Duitsland en krijgt Frank opeens een helder idee en zegt: Bij alle paspoorten, kopieën, internationale rijbewijzen en andere spullen die we vanmorgen hebben ingeladen, heb ik volgens mij het originele paspoort van Happy niet gezien. Dus Buske aan de kant gezet, alles doorzocht en inderdaad geen paspoort te vinden. Balen, maar gelukkig bracht de telefoon uitkomst. Een belletje naar Martine haar ouders en die gaven ons na 10 minuten het verlossende antwoord, het paspoort lag nog gewoon thuis te wachten om mee op reis te mogen.
Er
zat maar één ding op en dat was omdraaien en naar huis rijden. 12 uur
s-nachts stonden we weer waar we vertrokken waren, Thuis! maar dan wel 750
kilometer gereden.Happy snapte er helemaal niks van zo’n stuk rijden en wat
is het resultaat? We staan gewoon weer voor de deur. Na 10 minuten stil
gestaan te hebben rijden we weer.Blij dat we er nu achter komen dat we het
paspoort vergeten waren en niet op de grens van Noorwegen. De volgende
morgen na heerlijk gekletst te hebben met de locale vissers aan de Maas gaan
het nu dan toch echt beginnen. Mooi gaan rijden door Duitsland richting
Denemarken.
Wat
in Duitsland gelijk opvalt zijn de vele daken die helemaal vol liggen met
zonnepanelen. De regering geeft hier veel subsidie op, vandaar dat mensen
hun daken vol leggen, en zo hun energie rekening sterk zien dalen en sommige
zelfs geld krijgen !!
Om de tweede nacht een
vrij kampeer plekje te vinden viel niet mee, en we zijn dan op een camping
beland naast een zweefvliegterrein. Hier hebben we met heerlijke bubbels
gevierd dat we nu dan eindelijk op reis zijn. De volgende dag was het lekker
rijden door Duitsland en hebben we nog een heerlijke bos wandeling gemaakt.
Later in de middag zijn we in Denemarken aangekomen.Ook hier zochten we een
vrij kampeer plaatsje en reden over onverharde paden en velden met veel
paardenbloemen.
De
pluisjes van de paardenbloemen vlogen ons om de oren hartstikke mooi.
Natuurlijk een mooi plekje gevonden maar als resultaat, ondanks het
sprinkhanennet voor de radiator, heel de radiator vol met pluisje, dit vond
de koeling van de motor niet echt leuk en hebben de pluisjes maar
verwijderd.
Heerlijk weer vrij kamperen, de stilte om je heen en genieten van de natuur.
We hadden ontzettende
mazzel met het weer en het werd snel 28 graden, vandaar heerlijk in de zee
gezwommen. Dit is weer echt genieten niks moet en alles mag.
Maar
we mochten weer verder en zijn via mooie weggetjes met de velden in bloei
door Denemarken heen getoerd.
Ze hebben het mogelijk gemaakt om zweden via bruggen te bereiken, hiervoor
moest er wel één hele lange brug gebouwd worden van 23 kilometerlang.
Ongeveer in het midden was er een hele hoge en lange tuibrug, hier kwamen de
grote oceaanstomers onder door gevaren.
Het waaide boven op de
tuibrug nogal stevig en het buske schudde heen en weer.
We vonden de brug hartstikke mooi maar naar het volgende eiland wilde we
toch maar weer een keer de boot proberen en langzaam kwamen we zo bij de
grens van Zweden.We hoorde van een paar gezellige Belgen dat we veel eten in
moesten slaan, want Zweden zou erg duur zijn. Wij dachten het zal alleen wel
vlees en alcohol zijn dat duur is, maar alles is gewoon een stukje duurder.
En wij vonden Denemarken al vrij aan de prijs met 1 liter diesel die kost €
1,58 in NL € 1,38. Of een fles cola in de supermarkt voor € 3,= wat in NL €
1,80 kost.
Dus
auto vol geladen met eten en drinken en richting de boot van Zweden gereden
en kijken hoe we Happy het land in kunnen krijgen.
Met de boot is toch leuker als weer met een brug en beide moet je tol
betalen. We zijn redelijk snel door Denemarken heen gereden aangezien voor
ons gevoel de reis in Zweden en Noorwegen past echt gaat beginnen.
En zoals altijd een afsluitspreuk die we onderweg meestal tegenkomen:
Een “ongeluk” zit in een klein hoekje, het geluk zit in de rest.