Reis / vakantie verhaal Noorwegen.

We zijn een maand onderweg en hebben zelf het gevoel dat we al veel langer onderweg zijn, en andere zullen vast zeggen, is het al een maand geleden dat ze zijn vertrokken?
We hebben dit keer Noorwegen mogen bezoeken, en het is wel heerlijk reizen als je de tijd hebt. Je hoort sommige reizigers die binnen 2 weken naar de Noordkaap rijden en weer terug. Dat is toch al snel 5000 kilometer. We hebben het geluk dat we het rustiger aan kunnen doen en gaan dan ook via de kleine paadjes en slapen bij mooie meren. Maar laten we bij het begin beginnen.

Noorwegen binnen komen is geen probleem voor een mens maar voor een hond zou het een heel probleem moeten zijn. Er zijn allerlei regels waar de hond aan moet voldoen. Bij de grens Zweden – Noorwegen was natuurlijk niemand te vinden en we reden zo Noorwegen binnen. Laten we voor de zekerheid nog maar even naar een andere grensovergang rijden en daar navragen hoe en wat met de hond, zodat we zeker niet in de problemen gaan komen. 100 km verder: Ook daar weer niemand te vinden. Dus het algemeen douane nummer gebeld in Oslo. De beste man, zei dat als alles al gecontroleerd is bij binnenkomst in Zweden, wat moeten wij dan nog doen?
Jullie mogen het land in. Voor de zekerheid de man z’n naam en nummer maar opgeschreven, maar we waren legaal met hond het land binnen.
Al met al viel het erg mee! Eigenlijk een makkie!

Noorwegen is het land van de Trollen, watervallen, fjorden, Elanden en Walvissen. Het is een rijk land. Het rijkste land van Europa. Dit komt door de grote olie en gas velden, maar ze hebben ook veel elektriciteit dat ze via stuwdammen en stroming in de rivieren opwekken.
Dat het rijk was bleek gelijk uit de brandstofprijs, op één na duurste literprijs in de wereld ! ! € 1,90 voor een liter diesel. Daar zijn we natuurlijk niet blij mee. Maar we doen wel lang met een liter diesel. Aangezien de wegen waar wij overheen rijden je nergens harder dan 80 km/u mag. En het is niet te geloven maar niemand rijdt te hard. De bekeuringen schijnen ook erg hoog te zijn. Maar gelukkig hebben we daar geen ervaring mee gekregen.
Langs de wilde woeste rivieren reden we door de bergen. De lokale mensen vertelde dat het een stuk kouder was als normaal en dat er daarom op veel plaatsen nog sneeuw lag. We hebben ook nog sneeuw zien vallen. Blij dat we op winterbanden rijden. Er was zelfs een weg die nog afgesloten was omdat er nog teveel sneeuw oplag. Daardoor hebben we 200 kilometer om moeten rijden. Tijdens het omrijden komen we onze eerste wilde witte rendieren tegen. Wij helemaal door het dollen maar later zien we er zoveel dat we ze bijna aanrijden. Dat is ook het geval met de elanden. We zien vaak borden met over 0,1 tot 6,4 km elanden. De Elanden zelf hebben die borden op school niet gehad wat we zien ze werkelijk overal. Mooie grote beesten en gelukkig zijn we ze niet te dichtbij tegen gekomen.
Boven op de bergen was de sneeuw wel erg mooi om te zien. Happy rende er als een dolle door heen. Helemaal blij. Al was het daar 3 graden met heel veel wind, waardoor het erg koud aan voelde. Tijdens het slapen in de bus in de bergen werd een deken door Happy dan ook erg gewaardeerd. De standkachel heeft in de avonden z’n dienst ook weer erg bewezen.
Zo kwamen we langzaam terecht in Rondana nationaal park. Hier hebben heerlijke wandelingen hebben gemaakt. Dat moest ook wel aangezien we niet verder konden rijden doordat de weg nog vol lag met sneeuw. Geweldig nationaal park en zeker een aanrader!

Tijdens onze rit door Noorwegen stond er een oudere man staan liften in de kou. Die hebben we natuurlijk niet laten staaten mocht gelijk instappen. De man kletste voor een half uur honderd uit in het Noors en wij maar probeerde op de juiste tijd te knikken en ja te zeggen. Dit was eigenlijk best grappig. De man waardeerde het erg dat we hem meenamen. De mensen zelf zijn een beetje gesloten, maar als je eenmaal contact met ze hebt blijven ze praten en zo hoor je nog eens wat. Grappig om te horen dat ze zo trots zijn op hun land. Met een pilsje erbij is het helemaal gezellig, al kost één biertje in de supermarkt € 4,= en in de kroeg  € 9,=. Vandaar dat we niet echt dronken zijn geworden.

Eigenlijk zijn alle spullen wel een stuk duurder, maar de mensen verdienen dan ook een stuk meer als in Nederland. Zo vertelde ze dat een modaal inkomen ongeveer 2 maal zo hoog als in Nederland. We zijn blij dat we het nu allemaal kunnen kopen ook al is het duurder. Later tijdens deze reis zitten we in landen waar we het dubbelen willen betalen maar dan is het gewoon niet te krijgen. Zoals een lekker brood of groente en fruit. Dus niet zeuren denken we dan maar, met wat minder zijn we toch blij dat we het kunnen krijgen.
Langzaam zijn we dan ook aan het beseffen wat we aan het doen zijn, en wat ons nog allemaal te wachten staat. Elke dag is het weer speciaal en mogen we mooie dingen meemaken waar we nog vaak aan terug zullen denken. Blij dat we een dagboek bijhouden want het is af en toe niet meer bij te houden.
We kamperen bijna altijd vrij aan mooie meren en fjorden. Het is wel even zoeken maar dan hebben we meestal ook wel een erg mooie plaats. Soms met een kampvuurtje erbij waar we dan met onze handschoenen en mutsen bij staan te genieten. Er is echt totale stilte en niemand om je heen. Happy die opzoek gaat naar de eekhoorns en wij genieten van de natuur. Op één van deze plekken kwamen ook nog kraanvogels over, wat we hier echt niet hadden verwacht. Dit is het mooie leven!
Aangezien we vaak onverharde wegen rijden om bij de slaapplekjes te komen, mag de bus regelmatig gewassen worden. Dit wassen doen we dan bij een meer, maar meestal glimt ons Buske maar één dag. Maar smerig laten is ook niks.
De meren zijn wel echt te koud om in te zwemmen/ wassen. Vandaar zijn we af en toe ook op campings te vinden voor een lekkere warme douche van 3 minuten. Als je nou vraagt is er iets wat je mist, dan is het wel onze eigen warme douche thuis! Hier kun je zo lang onder blijven staan als je wilt zonder dat er iemand staat te wachten.
Op de camping is het wel lachen met de mensen. Happy versiert de mensen met haar voetbal en de mensen gooien de bal weer terug voor Happy. Dat vinden ze allemaal erg leuk en als cadeau krijgt ze dan van de mensen gedroogde vis.  Wij snappen niet hoe ze het weg krijgt want dat stinkt!! Maar zij eet het smakelijk op.
Later in het noorden van Noorwegen kreeg ze van de Sami een rendieren bot. Hoe blij kun je een hond maken !  Nou we weten het zeker een boxer kwijlt !! Erg leuk om te zien hoe ze dit weer voor elkaar krijgt, de sjans bal ! Gewoon vlees voor happy is ook goed te krijgen en ook nog betaalbaar. Dus ze heeft tot nu toe zeker niet te klagen.

O ja, om nog even terug te komen op de onverharde wegen rijden. Tijdens onze onverharde wegen acties hebben we tot nu toe pas één keer echt vast gezeten, wat we zelf eigenlijk best knap vinden. Klei is toch ellende voor je banden waardoor we bleven slippen met achteruit terug omhoog rijden. Maar rijplaten doen wonderen! En zo kunnen we met een beetje prutsen toch weer verder rijden. Een beetje oefenen voor Mongolië zeggen we dan maar.

Op de campings komen we ook in contact met de vissers, het schijnt hier de plaats te zijn in de wereld om zalm te vissen. Bij het lokale dorpshuis hangt een lijst met daarop wie er de vorige dag vissen hebben gevangen met precies de maat en het gewicht van de gevangen vis. Ze zijn heel de dag druk bezig met vissen. We zagen veel mensen dan ook rijden met ski boxen op de auto en dachten het ski seizoen is toch al even voorbij? Maar wat blijkt de hengels zitten in de ski boxen !!
Zelf hebben we een hengel gevonden op een lege parkeerplaats en hebben ons geluk beproeft. De vis schoonmaken is niet aan ons weg gelegd. We hadden bij onze vriend Patrick les moeten volgen. Maar leuk om dit allemaal mee te maken.  Al zijn er wel grote zorgen in verband met de  zalm parasieten die de gehele zalm populatie kan uitroeien zoals in Chili gebeurd is. Zelf blijven we de vissen liever zien zwemmen.

We hebben langs de rivieren veel gewandeld en kregen van een man te horen dat een mooie wandeltocht 2 mile lang was. O denken wij, dat is ongeveer 4 kilometer. Wat blijkt later, hebben ze in Noorwegen de Noorse mile. Die is dus per mile 10 kilometer. Maar het is wel mooi lopen, langs vele watervallen en kolkende bochten waar het water met bruut geweld doorheen stroomt. Ook tijdens het rijden kom je honderden watervallen tegen. Het blijft een super mooi gezicht en je komt vaak ogen te kort.

Zo zijn we langzaam naar de kust gereden met de mooie Fjorden. Hier hebben we tientallen boten mogen/moeten nemen om de fjorden over te varen. Het zijn zogeheten rol on rol off boten. Deze boten leggen niet aan met trossen, maar ze varen tegen de kant en haken zich vast aan de kade. Dat scheelt een boel tijd.
Op sommige plekken hadden ze tunnels gemaakt onder de fjorden door. De tunnels gingen met 10% omlaag en tot 110 meter diepte en later weer met 10% omhoog. Alle vrachtauto’s en auto’s moesten hard werken om boven te komen. Hierdoor ontstond er een dikke walm die in de tunnels hing. Zo waren er ook bruggen over de diverse waters. Sommige waren 1 baan breed en kon je elkaar in het midden van de brug passeren. Erg apart en leuk om te zien.

We kwamen bij het plaatsje Runde terecht gekomen. Omdat het eiland enorme hoge, steile rotsen heeft zijn er heel veel bijzondere vogels te zien. In het juiste seizoen komen
hier ’s-avonds de papegaaiduikers (vogels) na een hele dag vissen weer terug naar hun nesten. We hebben deze beestjes al eens eerder proberen te zien in Engeland, maar waren toen niet in het juiste jaar getij. En nu hebben we wel geluk! Erg grappig want op de minuut kunnen de lokale zeggen hoe laat de papegaaiduikers aan land komen. Het zijn er echt duizenden. Nu zou je zeggen dat de tijd dat ze aan land komen te maken heeft met de zonsondergang. Het grappige is dat de zon hier nauwelijks meer onder gaat. Maar over de zonsondergang zo meteen meer.
Over deze berg hebben we uren gelopen. Hele kolonies Jan van Genten, Papegaaiduikers, meeuwen, en ook heel veel zeearenden hebben we mogen bewonderen.  De zeearenden komen met 4 meter spanwijdte komen ze over je heen zweven. Echt geweldig.
Om een uur of één ‘s-nachts hoorde we meeuwen schreeuwen en zijn toch even gaan kijken.  Aangezien het licht was kon je alles goed zien. Er kwam een zeeotter uit de zee en liep langs de nesten van de zeemeeuwen. Vandaar dat ze zo aan het schreeuwen waren. Wat een super stukje natuur.

Maar even over de zon. We dachten dat de zon alleen op 21 juni heel de dag te zien is. Maar het is iets anders. Vanaf de poolcirkel gaat de zon vanaf half mei 60 dagen niet onder.
Echt grappig om mee te maken. Het is wel even wennen want om 01:00 's-nachts loop je nog rond met de gedachten wat gaan we nu eens doen. Maar na 4 dagen met weinig slaap val je langzaam om. Dan lig je te slapen en schijnt om 4 uur 's-nachts de zon in je gezicht en heb je de gedachten dat het 7 uur is. Gelukkig mag je dan nog een paar uurtjes. Om dit op te lossen kun je ooglapjes gebruiken en dan blijft het altijd donker. Dit ziet er wel erg romantisch uit (not). Het is wel erg apart om mee te maken dat het heel de nacht licht blijft. Maar in de winter is het net andersom en dan komt de zon voor 50 dagen niet boven de horizon. Dan is alles donker. 

We zijn verder via de kust gereden en kwamen langs een duikschool. Bij deze duikschool kan je op het juiste jaar getijden duiken in de zee met orka’s.
Dat leek ons wel wat, maar één duik koste voor ons echt een vermogen en de kans dat je de orka’s nu tegen zou komen was erg klein. We moesten over een paar weken maar eens terug komen. Helaas dat blijft op de verlanglijst staan. Aan de andere kant misschien ook wel een beetje gekkenwerk om tussen orka’s te duiken. Je lijkt met zo’n zwart duikpak en vinnen net op een zeehond. Maar het schijnt toch goed te gaan.

Verder omhoog gereisd en op een gegeven moment gingen we me een boot de pool grens over. Het was erg koud en winderig op de boot vandaar dat het aanvoelde dat we echt het pool gebied binnen gingen.
Zo kwamen we ook in het gebied van de trollen en hoorde van de mensen allerlei verhalen. Vooral mannen die door vrouwentrollen werden mee genomen zonder dat ze er iets aan konden doen en 1 of 2 dagen later weer los gelaten werden.
Dat is toch een veel beter verhaal dan dat je sigaretten gaat halen,de automaat was leeg. Je moest naar de ander kant van het land en dat duurde 1 of 2 dagen.
Zo zijn er erg veel trollen verhalen en sommige zijn erg grappig.

De lofoten eilanden kwamen ook in de buurt. Deze stonden hoog op ons verlanglijstje en keken hier erg naar uit! Het laatste stuk weg voordat we met de boot naar de mochten Lofoten was echt super mooi. We hebben bijna constant mooi weer gehad en dan zien de besneeuwde bergen tot aan de fjorden er erg geweldig uit. Waar vindt je nou bergen met sneeuw tot aan de zee. De Lofoten is echt een verhaal op zich. Zo ontzettend mooi. Vooral de mooie witte stranden die je zou verwachten op een ver en warm land. Het water is super helder maar wel erg koud. Het landschap zijn mooi besneeuwde bergen met geweldige vergezichten en niet te vergeten de stokvis. Op heel veel plekken hebben ze vis te drogen hangen op de rekken en de vissen koppen voor de vis soep hangen er naast. Dit stinkt ontzettend, maar je raakt er aan gewend zullen we maar zeggen. We hebben een hondje bij ons, die wist de droogrekken elke keer zo op te sporen en die wilde daar wel even een uurtje alleen lopen. Maar dat hebben we maar niet gedaan. Het is stokvis die vooral veel naar Italië en Spanje gaat. Maar ook deze vis heeft het zwaar in de zee. De vissers hebben steeds meer moeite om de vissen te vangen. Aangezien ook hier de zeeën aardig leeg gevist te zijn.

Op de Lofoten hadden scheen de zon weer heerlijk, al was het er wel een graad of 6 maar in de zon uit de wind was het goed vertoeven.In het noord en van de Lofoten zijn we walvissen gaan kijken. Helaas wel allebei op een aparte dag want Happy mocht niet mee. Als het tegen zou vallen om de walvissen te vinden zou de tocht  wel eens 7 uur duren en vonden dat wat te lang. Zo zagen we zeehonden, zeearenden, orka’s en walvissen. Het was wel ontzettend koud aan boord. We hadden veel kleren aangetrokken. Maar na 6 uur in de snijdende kou op het dek van de boot op zoek naar walvissen waren we tot op het bot toe koud. De standkachel in de bus op tien en langzaam warm worden. Het was een onvergetelijke ervaring. Echt heel mooi!!

Op de Lofoten hebben we ook in onze oranje t-shirts op een groot scherm naar de voetbalwedstrijd Nederland-Duitsland te kijken. Er waren ook een aantal Duitsers wat het al met al erg leuk maakte. Maar het voetbal… daar zal al vast genoeg over gezegd zijn. De oranje t-shirts liggen helaas ergens onder in de kast.

We hebben de Lofoten verlaten en zijn daarna verder naar het noorden gereden.
Hier zie je wel dat er bijna 9  maanden van het jaar sneeuw ligt. Overal zie je grote sneeuw schuivers en mensen hebben eigen sneeuw blazers.
De wegen zitten vol met krassen van de sneeuwschuivers. Sommige mensen rijden nog rond met spikes in hun banden.
En zelfs nu licht er nog veel sneeuw. Dit is echt het koude noorden.
Je komt hier wel heel veel toeristen tegen die naar de Noordkaap gaan, echt het aller noordelijkste puntje van Europa. Om hier te komen moet je € 100,= betalen voor de enkele rit door de tunnel omhoog en dan ook nog voor de staanplaats. Ook is het rond dit tijdstip van het jaar een gekkenhuis en er kwamen veel teleurstellende verhalen van mensen die er al waren geweest. De weervoorspelling gaf aan dat het erg zou gaan misten en we hebben besloten om er niet naar toe te gaan. We zijn tot de laatste stad Hammerfest gereden wat iets  westelijker en lager ligt en waar we heerlijk hebben genoten van ons noordelijkste punt met een mooie zon.
Voor ons was het een mooi noordelijkste punt wat we hebben bereikt.
Hier hebben we ook de stempels gehaald voor in Happy haar paspoort zodat we de grens van Finland over mogen.
Laten we hopen dat dit zo makkelijk gaat als de grenzen van Zweden en Noorwegen. We kunnen nog uren blijven vertellen / schrijven over, de mensen, het land, de vissen, het rijden, de sneeuw, planten en de dieren, maar dan wordt het zeker een te lang verhaal dus we houden het hierbij. Noorwegen heeft ons super verrast hoe mooi het is, voor ons een onvergetelijk land waar me met veel plezier naar terug kijken. 

Als afsluiter natuurlijk nog een kleine spreuk die we onderweg tegen kwamen:

 Vraag niet hoe het kan, maar geniet er van.