Reisverslag Rusland 3

Vanuit Kazakhstan willen we graag naar Georgië. Hiervoor mogen we nog een stukje Rusland gaan doorkruizen om bij de grens van Georgië te komen. De grens tussen Kazakhstan en Rusland ging bijzonder goed en erg snel, zodat we konden genieten van de goede Russische wegen. Al waren ook hier af en toe grote gaten in de weg te vinden dus het blijft wel opletten!
Het eerst stuk was de natuur nog erg droog en had veel weg van de droge vlaktes van Kazakhstan. Maar wel met een goede weg hoor je ons niet klagen en vlogen we hier doorheen. De bedoeling was om langs de kust Georgië in te rijden. Aangezien volgens de Georgische ambassade de grens in het midden van Georgië niet open was. De Russen zouden hier geen personen buiten Rusland en Georgië doorlaten. Al hoorde we van andere reizigers die vanaf Georgië kwamen dat het wel kan. Het midden van Georgië schijnt erg mooi te zijn en is voor ons een stuk minder autorijden. Vandaar dat we die kant op zijn gegaan om te proberen deze grens te passeren. Als het niet zou lukken moesten we rond de duizend kilometer omrijden. Hopen maar!!!

Hierdoor zouden we de plaats Sochi missen waar de winter spelen in 2014 gaan komen. Ook zouden we een bezoek missen aan een leuk Russische gezin waarvan we het adres hadden gekregen van Laura die op het moment in ons huis woont. Maar ja, we moeten keuzes maken. Onze keuze gaat door een erg mooi gebied en is een stuk minder rijden, en dat doen we al genoeg. Nu maar hopen dat het gaat lukken aan de grens.
Tijdens het rijden kwamen we af en toe wel rare verkeersborden tegen.
We wilden naar Astrakhan, wat zou je doen? links of rechts. We kiezen meestal toch wel de kortste weg.
We zijn die dag ook de rivier de Volga overgestoken, de langste rivier van Europa. Via een pontonbrug kwamen we aan de andere kant. Een brug die we nog niet eerder hadden gehad. En zo kwamen we terecht in het plaatsje Elista.
Het was tijd om ons Buske te voorzien van nieuwe Olie en filters. Hier zuigen ze de olie eruit en plaats van het eronder uit te laten lopen. Weer een nieuwe ervaring.
In Elista staat een enorme Boeddhistische tempel. We waren helemaal verbaast deze tempel te zien! In 1700 is er een grote groep Boeddhistische Mongolen naar de plek gekomen en gebleven. Na veel strijd met de Russen is het hen toch gelukt hier te blijven. Er leven hier op het moment 91.000 Boeddhisten. De leider van de stad is een multimiljonair en heeft hier deze tempel voor hun laten plaatsen. Zelfs de Dalai Lama komt hier regelmatig op bezoek.
Natuurlijk hebben we deze bijzondere plek bezocht. Die avond was er in de tempel een lezing in het Engels van een Lama. Hier mochten we bij zijn en hij had een mooi verhaal wat weer leerzaam was. Een erg bijzonder plekje zo buiten het Boeddhistische gebied. We zijn in ons Buske naast de tempel blijven slapen want het was al donker toen we naar buiten kwamen. Dan nog een plekje zoeken is lastig.

De stad Elista zelf is ook erg leuk en is erg bekend onder de schakers. De leider van de stad is hier dan ook zo rijk mee geworden. Zo leert iedereen hier schaken op school. En zo komen er goede schakers uit deze stad. Het wordt dan ook veel op straat gedaan ( als het wat warmer is ;) )
Na Elista kwamen we in de stad Kislovdsk terecht. Een echt toeristisch plaatsje voor de Russen. Hier schijnt heilzaam mineraalwater te zijn waardoor er veel mensen naar toe komen om het water te drinken. De omgeving was een prachtig wandelgebied en we heerlijk door de herfstbladeren konden lopen. Het toeristische was voor ons ook leuk om te zien want dat hebben we deze reis nog niet zo vaak mogen ervaren.

Wij zijn verder gereden door dit stuk zuidwest Rusland waar ontzettend veel politiecontrole was. Verschillende politiecontroles zagen ons als wandelende banken.
Ze verzonnen iets waarvoor ze een bekeuring konden uitdelen. Verzekering was niet goed, de medische verzekering was niet goed, te hard gereden of 10 andere dingen. Hiervoor was de boete dan 200 dollar. Dat zakte meestal binnen 10 minuten naar 100 dollar en dan naar 50 dollar. We bleven maar kletsten dat we uit Nederland kwamen en richting Turkije aan het rijden waren. Of we vroegen of we onze paspoorten terug konden krijgen die we niet hadden gegeven. Dan was iedereen met het paspoort zoeken bezig in plaats van onze bekeuring. Zo mochten we meestal na 30 minuten weer door rijden zonder te betalen. Wel een gedoe elke keer wat een boel energie en tijd kost. Bij Politiecontroles langs de weg deden we net of we ze niet zagen en reden we gewoon door. Elke keer maar hopen dat ze niet achter ons aan kwamen.
Bij de grote controles kon dit niet. Daar stond de agent op de weg en kon je niet anders doen dan stoppen. Zo heeft Frank één keer bij een politie agent 20 minuten in de auto moeten zitten om zijn “niet begrijpbare” verhaal aan te horen. De agent stonk zo ontzettend dat hij bijna 100 dollar betaalde om uit de stank weg te kunnen zijn.  Toch even vol gehouden en natuurlijk niet betaald. Het is net een soort sport aan het worden. Zo zijn we heel Rusland door gereden zonder “boetes” te betalen. Dit is eigenlijk net zo bijzonder als India door reizen zonder diaree.
 

In dit stukje Rusland zijn ook nog hele mooie bergen, de Kaukasus. We hadden erg veel zin om de spieren weer te laten werken. Vandaar dat we hier naar toe zijn gegaan.
Om er te komen mocht je door verschillende kloven heen rijden. Vanaf diverse bergen kwamen hier watervallen omlaag. Weer een mooi stukje natuur. In de kloof stond ook een huisje. Regelmatig kwamen er flinke stenen van de rotsen naar beneden gevallen. Om dit op te vangen hadden ze het dak vol gelegd met autobanden. Grappige oplossing. Functioneel en goedkoop.

Na de kloof was er mooi stuk natuur met hele hoge bergpieken. De hoogste bergpieken van europa met 5600 meter. Je kon hier ook parapanten. De wind was erg hard en tussen deze hoge bergen met allerlei draaiwinden hebben we toch maar besloten om het niet te doen. We zijn met de voetjes aan de grond gebleven en hebben heerlijk uurtjes gelopen tot bij Happy of bij ons de tong op de schoenen lag ( meestal dus bij ons ). Als we thuis zijn moeten we weer hard gaan werken aan de conditie!. Je loopt hier op 2500 meter hoogte en ziet diverse bergen die hoger zijn als 5000 meter, echt super.
In dit berggebied kwamen we bij toeval een warm waterbron tegen. Een grote pijp uit de grond waar veel warm water uit kwam. Deze pijp vulde een meertje en dat liep over in een koud bergriviertje. Het meertje zal vol met grote kikkers die goed groeide in dit warme water. Mooi plekje om ons zelf te wassen en ook ons Buske weer te laten glimmen!
Na dit mooie stuk natuur zijn we richting Beslan gereden. Dit is langs de grens met Tsjetsjenië.
Hier zijn dan ook veel militairen te vinden om dit stuk grens goed te bewaken. Al is Tsjetsjenië nog steeds een stuk van Rusland.

In Beslan zijn we met een beetje zoeken bij de school aangekomen waar in september 2004 een grote gijzeling heeft plaatsgevonden die voor velen fataal is geworden. Een lokale man bracht ons naar de school die er nog zo bij staat als net na de gijzeling. Er is een groot monument gemaakt om de sporthal waar het grootste drama heeft plaats gevonden. De man leiden ons door de school en de sporthal. Ondanks de Russische uitleg van de man, was het voor ons goed te begrijpen. De kogelgaten waren overal goed te zien. Zowel de man als wij kregen kippenvel op onze armen. Het gevoel wat je hier krijgt is onbeschrijfelijk. Op de eerste dag van het schooljaar waar alle kinderen in hun mooiste kleren met hun ouders naar school komen werden al deze 1100 mensen gegijzeld. Een groep met onder andere veel Tsjetsjeense terroristen wilde hiermee een vrij Tsjetsjenië bereiken.
De Russen hebben deze gijzeling met veel manschappen en materieel geprobeerd te beëindigen. De gijzelaars hebben daarop veel bommen laten exploderen en mensen dood geschoten. Hierdoor kwamen 391 mensen om het leven, waarvan het merendeel kinderen.
In de sporthal hangen de foto’s van de 391 kinderen en volwassen die hier om het leven zijn gekomen.
Een zeer heftige locatie waar we nog vaak aan moeten denken.    

Na deze zeer indrukwekkende plek zijn we toch door gereden naar de grens. Hopen dat we Rusland uit mogen. We hadden ons in Rusland “vergeten” te registreren aangezien ze daar bij de vorige grenzen ook niet echt naar gevraagd werd. We besloten de gok te wagen, want het is vaak een heel gedoe om ons te registreren. Wonder boven wonder passeerde we deze grens zonder enige problemen binnen 20 minuten. Voor ons een hele opluchting. Toch vreemd dat we een maand geleden van de Georgische ambassade te horen kregen dat het niet mogelijk was ( de Russische ambassade gaf geen reactie ).  Zo zie je maar weer, het kan elke dag veranderen. Wij waren er blij mee.

Dit was voor ons deze reis het laatste stuk Rusland wat we hebben mogen doorkruizen. In totaal hebben we in de 3 stukken Rusland 12110 kilometer mogen overbruggen. Niet te geloven, hoe groot dit land is !!
Nu op naar Georgië waar we van andere reizigers al veel enthousiaste verhalen van hebben gehoord. We kregen van de Russen te horen dat we op moesten passen in Georgië want het zouden er allemaal bandieten zijn.
Een gewaarschuwd mens telt voor twee denken we dan.  Al hopen we dat het weer een vooroordeel is. Maar zien is geloven, we houden jullie op de hoogte.

Natuurlijk nog twee spreuken als afsluiter.  

 Eén dag verdriet duurt langer dan een maand van vreugde

 Het zou in de wereld heel wat vrediger toegaan als men minder op elkaar zou letten
 en meer op elkaar zou passen