Reisverhaal Griekenland 2012.

We mochten na Turkije  Griekenland gaan bezoeken. Maar natuurlijk eerst de grens over, want nu kwamen we echt in Europa terecht. Ze vroegen bij de grens nog hoelang Happy in Turkije was geweest. Als het langer was dan 6 weken was, zouden er speciale voorwaardes zijn om Happy Griekenland mee in te nemen. Eigenlijk bedoelde ze natuurlijk hoelang is Happy buiten europa geweest, maar dat vroeg hij niet. Want welke dwaas komt er nou vanuit Georgië , Turkije binnen?
We zeiden netjes dat we 2 weken in Turkije waren geweest. Dan was het geen probleem en mochten we zo door rijden.
Daar zijn we dan in het land van de oude stenen en de crisis. We kregen gelijk al te horen dat we Athene beter konden overslaan. Het leek ons een beetje overdreven, maar via via hoorde we ook van andere lokale dat het niet verstandig was om naar Athene toe te gaan. Door de Crisis hadden mensen het slecht en waren er nogal wat toeristen overvallen. Hoe dichter bij huis we komen hoe gevaarlijker het wordt! Nu komen we echt Europa weer binnen en het lijkt of we erg dicht bij huis zijn.

Griekenland heeft een eigenschrift dat veel op het Russische lijkt zodat we meestal toch konden lezen wat er stond. Dat was vaak makkelijk met de verkeersborden. Al staan die op de grote wegen vaak in twee talen. Dit maakte het veel makkelijker om de weg te vinden.
We hadden van het thuisfront een hele lijst met campings gekregen die in deze tijd van het jaar nog open zouden moeten zijn. Het is namelijk in het laag seizoen helemaal uitgestorven. Bijna alle campings, restaurantjes en winkels zijn dicht. Het lijkt soms wel een spookstad waar je doorheen rijdt. Alle luiken van de huizen zijn dicht en er is echt niemand te zien. Gezelligheid is ver te zoeken.
Dat maakt het voor ons wel weer erg makkelijk om vrij te kamperen. Er staan borden langs het strand verboden te kamperen. Maar aangezien er niemand is zal er geen haan naar kraaien als wij hier gaan staan.
Vandaar dat we op de mooiste plekjes aan het strand stonden. Stranden met mooie palmbomen en geweldige zonsondergangen kregen we te zien. Veel stranden zijn met grote kiezels en helaas maar een paar stranden zijn helemaal van zand. Soms zijn we nog even “lekker” gaan zwemmen in de zee. Het is de Middellandse zee dus het water was best redelijk van temperatuur. De koude buitendouches op het strand werkte nog wel, dus even afspoelen en we waren weer helemaal schoon. Het is altijd wel weer even diep ademhalen!

In heel Griekenland hebben we 4 campings gevonden die open waren. Zo konden we af en toe nog heerlijk genieten van een lekkere warme douche. Al kunnen we over douches ondertussen ook een heel boek schrijven. Koud water, geen water, na 30 seconden koud water, warm koud heet koud water, afvoerputjes verstopt, deuren die er uitvallen enz enz. Maar dan denken we weer aan de mensen in Mongolië die helemaal geen douche hebben en waar het nu -36 graden is. Dan hoor je ons al niet meer klagen! Maar we dwalen weer af en laten we even vertellen over de trip door Griekenland.

Als eerste stad kwamen we in Kavala. Hier zijn we de eerste oude stenen gaan bekijken. Op dat moment vonden we bijna alle stenen nog interessant. Mooie kastelen, aquaducten en schitterende Griekse straatjes. Sommige stenen zijn echt ontzettend mooi op elkaar geplaatst. Met verschillende hoeken en past het precies op elkaar. Erg knap met die grote stenen.
In de Griekse straatjes waar we doorheen liepen waren heel veel katten te vinden. Vandaar dat Happy het ook erg naar d’r zin had. Al blijft ze meestal wel bij ons lopen maar laat ze de katjes wel even schrikken.

Op de terrasjes die openwaren zat het helemaal vol met Grieken. Erg gezellig maar dat hadden we niet verwacht. Het is toch Crisis?  Maar bij de bakker hoorde we andere verhalen. Het ging echt niet goed en de Duitsers hadden het gedaan. Er zou oorlog komen tussen de Grieken en de Duitsers. Er waren dit jaar ook weinig toeristen gekomen, wat het voor de economie niet erg positief maakte. De mensen waren erg verbitterd. Er waren zelfs allerlei tekeningen te zien hoe ze over de huidige situatie dachten.
Het weer was erg mooi en een lekkere temperatuur om te lopen, dus we genoten op en top. In de zomer kan het hier 40 graden plus zijn en dan wil je echt alleen maar verkoeling zoeken.

Na Kavala zijn we de stad Thessaloniki gaan bezoeken. Wat een drukte met rijdende auto’s en geparkeerde auto’s in de stad. Er was echt geen parkeerplaatsje meer te vinden. Ook waren de vuilnisophaal diensten al een paar dagen in staking waardoor het een redelijke puinhoop was in de stad. Na lang zoeken toch een plekje gevonden en een uurtje de stad rond gelopen. Dit hadden we snel gezien en zijn we weer heerlijk de bergen ingereden.
Zo kwamen we aan bij Mount Olympus. Een mooi nationaal park waar we boven op de berg zijn blijven slapen. Het was er goed koud maar we hebben hier een heerlijke route gelopen. We liepen langs watervallen en op de achtergrond waren mooi sneeuwbergen te zien. Erg mooi en op en top genieten van moeder natuur.   
We zagen in Griekenland veel borden dat bijvoorbeeld nieuwe wegen werden aangelegd met deels steun van de EU. Wat vooral opviel dat het grote bedragen waren met het project tot op de cent toe berekend. Best knap voor dit soort grote projecten.
Wat ook opviel waren de ontzettend veel graffiti op de muren en verkeersborden. Dat hadden we een tijd niet meer gezien, het maakte het er niet mooier op. Al waren er ook graffiti te zien dat echt kunstwerken waren.
Andere kunstwerken die we zijn gaan bezoeken waren de kloosters boven op de steile bergen in Meteora. De temperatuur was geweldig dus we zijn hier 3 dagen geweest om alles rustig te zien en veel te lopen. We hadden een eigen route uitgestippeld tussen de bergen door. Maar het werd na twee uur lopen te gevaarlijk om door te gaan. Het ging steil naar beneden en we moesten Happy dragen, maar we hadden de handen en voeten voor ons zelf nodig. Te gevaarlijk en zijn weer omgedraaid en terug gelopen. Maar ook hier weer heerlijk genoten. Tijdens de wandeling kwamen we nog een landschildpad tegen, mooi beestjes om te zien.
Natuurlijk zijn we de diverse kloosters boven op de rotsen gaan bezoeken, wat vaak een leuke klim was. In de kloosters zijn hele mooie oude kerken gemaakt met schilderingen. Als je de schilderingen goed bekijkt ging het allemaal over martelingen en moorden op de meest gruwelijke manier. Na 4 kloosters vonden we het mooi geweest.
We zagen een man parapanten tussen de bergen door. Hij landen toevallig vlak bij ons. We vroegen wat aan hem maar had geen tijd. Spullen snel in de auto van zijn vrouw die klaar stond, want de politie zat achter hem aan. Je mocht hier namelijk helemaal niet vliegen. Maar het leek ons wel geweldig. Al waren er wel veel draai winden.
We konden ons niet voorstellen dat de politie zich daar druk overmaakt want ze maken zich namelijk helemaal nergens druk over. Bijvoorbeeld bij een bord met stopverbod in een stad staan ze 2 rijen dik geparkeerd. Iedereen scheurt voorbij de flitspalen en het lijkt er echt op dat geen één flitspaal het doet. (hopen we) We reden in een dorp 70 kilometer per uur achter de rest van de auto’s aan en we worden ingehaald door een vrachtauto ! We hadden het gevoel of we als een slak reden. En dat door de bebouwde kom! Het was wel even anders rijden als in de andere landen waar je goed op moest letten of je niet te hard reed, want dat stond je snel stil bij oom agent.

Na Meteora zijn we ook de hele oude archeologische plaatsen gaan bezoeken. De eerste was de beroemde plaats Delfi. Hier zijn diverse overblijfselen te zien van een oude stad van 400 BC. Mooie zuilen, theaters en diverse halve gebouwen. Erg mooi om tussen door te lopen en je voor te stellen hoe het hier vroeger was. In de zomer schijn je hier over de koppen te kunnen lopen, zo druk dat het er is. Maar nu liepen we heerlijk met z’n tweeën. We moesten wel opschieten want om 2 uur ’s-middags ging het park al dicht. We dachten nog dat is zeker alleen in de winter. Nee dat was altijd zo. Dat zijn nog eens mooie werktijden. Er kwamen net een paar russen aangelopen die naar binnen wilden en stonden vol verbazing te kijken dat het om deze tijd dicht ging. 

Na Delfi hebben we nog een heel mooi oud theater bezocht in Epidavros. Daarna hadden we het wel een beetje gehad met de oude stenen. Het is echt geweldig om te zien maar op een gegeven moment was het wel genoeg. Natuurlijk zijn we nog bij Sparta geweest om alle oude stenen te bekijken. En Olympia mochten we niet overslaan om te zien waar de Olympische spelen ooit zijn begonnen. Dit is ook de plek waar de Olympische vlam lopend vertrekt als er ergens in de wereld Olympische spelen gehouden worden. Toen wij er waren kwam het met bakken uit de lucht. Dat kan het namelijk ook doen in Griekenland. Nooit geweten dat vroeger de Olympische spelen alleen voor mannen was. Je ziet veel witte beelden van de sporthelden. De sportmannen staan altijd naakt afgebeeld. Maar wat blijkt, zo sporten ze dus vroeger ook. Misschien was dat de reden waarom vrouwen niet waren toegestaan op de tribune !? Gelukkig is er in de loop van de tijd het één en ander veranderd.

Tijdens ons verblijf op één van de campings stonden we heerlijk aan het strand. Het zeewater was volgens de campingeigenaar veel te koud om te zwemmen. Volgens ons viel dit wel mee, al was er voor de rest niemand in het water te vinden. Het bleek dat op dit strand in de zomer de schildpadden hun eieren komen leggen. Tijdens het zwemmen helaas geen schildpadje tegen gekomen. We waren een beetje te laat in het seizoen. Na het zwemmen op de camping even spoelen onder de warme douche ( dachten we ). Wat bleek de zonnecollector die door middel van de zon warmwater maakt was nog niet warm. Dus “heerlijk” koud afspoelen. Het duurde even voordat we weer een beetje warm waren.

Op de camping liepen heel veel katten rond een stuk of 16 hebben we d’r geteld. De hondentaal en kattentaal is toch heel anders. Mooi om te zien dat tussen de neuzen 50 centimeter zit en ze elkaar aankijken. Ze blijven beide stokstijf staan en dit kan minuten duren. De beesten waren zo brutaal dat ze in ons Buske kwamen waar Happy stond te eten. De grens was blijkbaar overschreden. Binnen 2 seconden zaten alle katten in een boom met Happy eronder. Het duurde even voordat ze weer naar beneden kwamen zodat Happy rustig kon eten. We hebben de beestjes later ook wat hondenbrokken gegeven. De reclame doet ons altijd geloven dat poezen alleen whiskas eten. Nou deze hondenbrokken gingen er in als zoete koek. Zo hebben we veel poezen en honden wat brokken te eten gegeven. Sommige beestjes zagen er echt slecht uit. Het eten geven gaf ons een goed gevoel en de buikjes denken we ook.

Tijdens het rijden zagen we werkelijk overal olijfbomen. We zagen op sommige plekken hoe de olijven meestal uit de boom werden geslagen. Ze kwamen dan op een net en werden zo verzameld. Soms knipte ze de takken eraf en werden de olijven door een simpel machientje  eraf gehaald.
In een dorpje kwamen we een klein fabriekje tegen waar ze de olijven vermaalde en uitperste, om alle olijfolie eruit te krijgen. Natuurlijk even binnen wezen kijken. Erg leuk om te zien hoe dat gebeurd. De mensen waren ook helemaal trots om het te laten zien.

Langzaam kwamen we bij het kanaal van Corinthy. Een kanaal gehakt door de rotsen 23 meterbreed, 90 meterhoog en 6 kilometer lang. Via deze weg varen is een stuk korter, zodat ze niet meer om het zuidelijkste puntje van Griekenland moeten varen om bij Athene te komen. Aan het einde van het kanaal was een brug. Deze ging niet omhoog of opzij, maar omlaag 10 meter het diepe water in. Dit hadden we nog niet eerder gezien en zijn even gaan kijken. Jammer dat er net geen boot langs kwam zodat we het konden zien werken.

Verder gereden door de hele mooie Griekse dorpjes en de kleine bergweggetjes, met de mooiste uitzichten over baaien en valleien. In de valleien zagen we vaak grote zonnepanelen staan. De zon schijnt hier heel veel vandaar dat ze binnen een jaar of 6 al zijn terug verdiend.  Maar het regent hier ook af en toe in deze tijd van het jaar. Dat hebben we mogen ervaren. En dan waait het natuurlijk hard.
We waren in Nafplio daar vlogen de golven tegen de kust aan. Schitterend om te zien. In dit dorp was ook een groot kasteel boven op de berg. Frank dacht ik loop wel even omhoog. Wat bleek, er waren 922 treden om boven te komen. Daarna mocht je nog 200 treden doen om daar rond te kunnen kijken. Lekker vermoeiend zullen we maar zeggen. Is weer een iets anders als hardlopen. Later bleek dat er ook een lift was. maar dat is lang niet zo leuk.
Vanaf deze locatie zijn we langs de kust via mooie Griekse dorpjes naar het zuiden gereden. Hier kwamen we na een leuke wandeling terecht bij de vuurtoren op het zuidelijkste puntje van Europa. Zo stonden we eerder in het noordelijkste puntje van Europa in Noorwegen, en nu in het zuidelijkste puntje. Voor ons best grappig.
Het waaide hier enorm en we stonden met ons Buske zo’n 20 meter van de zee. ’S-nachts schudde de bus door de harde wind erg heen en weer. Dit weer hadden we wel in Noorwegen verwacht maar niet in het zonnige Griekenland.

Wat ons erg opvalt is dat het overal erg schoon is. Overal zie je containers staan waar iedereen zijn afval instopt. Hierdoor ziet het er echt een stuk mooier uit. Dat zouden ze in meer landen moeten doen, waar het afval vaak een andere bestemming heeft.
Via het binnenland zijn we door een heel oud bergdorpje gereden, Stemnitsa. Hier zou je heerlijk kunnen lopen door een mooie kloof. Daar hadden we wel oren naar. We hadden een route gevonden om te lopen maar opeens was alles wit en liepen we heerlijk in de sneeuw. De route was moeilijk te vinden en hebben zelf maar een route gemaakt. Genieten !!

In de verschillende Griekse dorpjes stonden ook sinaasappelbomen. De sinaasappels lagen te rotten op de grond en wij dachten nog waarom plukt niemand ze, zou het niet mogen. Wij toch de stoute schoenen aangedaan en wat sinaasappels stiekem geplukt. Maar ze waren echt niet te eten, het blijken meer siersinaasappels te zijn als eetsinaasappels. Jammer het had zo mooi kunnen zijn.
Op één van de campings waar we op stonden waren ook overwinteraars. 5 maanden per jaar staan ze in Griekenland en daarna gaan ze weer naar hun eigenland. Zo genieten ze overal van het mooie weer. Al zitten ze wel hele dagen in een kleine caravan.
Eigenlijk zijn we maar weinig toeristen tegen gekomen. Zo hoorde we van verschillende locale mensen dat de omzet met 60% gedaald was, aangezien er in 2012 een stuk minder toeristen waren gekomen. Ook praten ze natuurlijk over de hoge werkeloosheid onder de jongeren. Al wisten de marktkooplui en de olijfboeren wel hoe dat kwam. De jongeren willen niet meer echt werken, er is genoeg werk bij de olijfbomen maar niemand wil het doen.

We zijn naar het grote eiland Lefkada gereden. Dit is in de zomer echt helemaal vol toeristen. Helaas hadden wij hier regen. Daarom zijn we in 2 dagen het eiland rond gereden. We sliepen op een duin aan de kust op een heel verlaten strand. Met een mooi uitzicht op de woeste golven die 20 meter van ons verwijderd waren. Het onweerde en waaide gigantisch waardoor de bus ’s-nachts enorm stond te schudden. Het was geweldig om de flits van de bliksem over de zee te zien gaan. Al hoopte we wel dat de bliksem ons Buske zou overslaan. De bliksem raakte 500 meter van ons vandaan de grond, met een enorme knal. Dat was even schrikken. Ook waren we niet geheel gerust dat door de vele regen het zandpad zou weg spoelen. Maar gelukkig hebben we deze reis al veel slechte zandpaden gereden, dus het is ons weer gelukt om weg te komen.
Vanaf dit eiland zijn we langzaam naar de boot voor Italië gereden. In de 3 weken Griekenland met gemiddeld ongeveer 100 kilometer per dag hebben we een goede indruk kunnen krijgen. We zouden graag een keer terug komen om de eilanden nog een keer te gaan zien, maar dan met wat meer zon.
De boot naar Brindisi in Italië zou ‘s-nachts op 23:59 uur vertrekken. Deze boottocht werd even iets anders als we dachten, maar dat vertellen we in het reisverhaal van Italië. Dit is een kleine indruk van onze trip door Griekenland. We zouden er nog uren over kunnen vertellen maar dan zou het verhaal veel te lang worden. En dan hebben we thuis ook niks meer te vertellen.

Als afsluiter natuurlijk nog een spreuk, of 2:

Geluk is houden van wat je doet en doen waar je van houdt.

Herinner je gisteren, droom van morgen, maar leef vandaag.